Binnenin Poëzie van de Steen bevond zich een schitterende kristallen laag, die door klieving zichtbaar werd. Als het binnenste van de steen nooit aan het daglicht bloot gestaan had, zou zij daar binnen nog steeds glanzen. Maar door het daglicht vergeeld werd het dof. Ik maakte een nieuw beeld van de steen: Groet uit het Verleden, Knipoog naar de Toekomst. Zie de overeenkomst en polaritieit met Glansbreuk.